Tag: AA

  • Wat politiek, vaccinaties en het milieu met elkaar gemeen hebben

    Wat politiek, vaccinaties en het milieu met elkaar gemeen hebben

    Wat hebben het milieu, de politiek en vaccinaties met elkaar gemeen? Het zijn onderwerpen waar de meeste mensen een mening over hebben, en dan druk ik het nog zacht uit. Ik sta dikwijls stil bij de tiende traditie van AA.

    “Anonieme Alcoholisten heeft geen mening over kwesties van buiten, vandaar dat de naam van AA nooit betrokken mag raken in enig publiek geschil.”

    Binnen AA hebben we de twaalf stappen. Die pas ik toe in mijn dagelijks leven en hebben betrekking op mijn persoonlijk herstel. De tradities die we binnen Anonieme Alcoholisten hebben, zijn er voor de groepen. Ik merk dat ik veel van de stappen en tradities ook buiten het programma kan toepassen, in mijn omgang met anderen. Ook met familie, vrienden en collega’s.

    In de coronaperiode, toen de verschillende vaccinaties ontwikkeld werden, bestonden er al snel meerdere kampen vóór en tegen inenten. Ik las verhalen over familieruzies die niet snel meer goed leken te komen door deze standpunten. Zonde lijkt me dan, en onnodig. Naar mijn idee was deze tijd een katalysator voor de polarisatie die naar mijn idee steeds zichtbaarder wordt in de samenleving. Mensen lijken kortere lontjes te hebben en hebben een sterk verlangen om hun gelijk te halen en hun mening uitvoerig te delen.

    De tiende traditie

    AA zou denk ik niet meer bestaan als we voortdurend buitenzaken zoals politiek inbrachten. Ik kom naar meetings en heb contact met fellows omdat ik een dodelijke ziekte heb waar o.a. verbinding een remedie voor is. Natuurlijk heb ik ideeën en meningen over zaken als politiek. Zit een andere fellow of de groep te wachten op mijn mening hierover? Ik denk het niet. Ik kan beter mijn mond houden. We hebben slechts één hoofddoel (het uitdragen van de boodschap aan de nog lijdende alcoholist).

    Natuurlijk kan ik onderling met fellows waarmee ik bevriend ben een politiek geintje maken of een grap delen die weinig met herstel te maken heeft. Maar dat staat buiten AA. En ik ben blij met die scheiding. Zo houden we het zuiver. Een opmerking die een andere persoon kan kwetsen is snel gemaakt. Daarom deel ik mijn ervaring, kracht en hoop. Dat is herstel voor mij. Ook heb ik geleerd om niet te reageren op het herstel van iemand anders. Ik zit ook niet te wachten op (ongevraagd) advies. Die krijg ik wel van mijn sponsor of fellows die dichtbij me staan ;-).

    Op werk probeer ik ook mijn voordeel te doen met de tiende traditie. Ik ontloop verhitte discussies over de laatste politieke rel. Ik ga niet in op uitgesproken meningen over demonstraties, ongeacht ik voor of tegen ben. Ik ben blij dat ik geen voetbalfanaat ben anders kon deze ook in het rijtje met outside issues.

    Let wel: Dit is uiteraard weer mijn perspectief op hoe ik de tiende traditie interpreteer en hoeft niet jouw mening te zijn ;-).

    Lieve groet in fellowship,
    Tom

  • Een weekend van verbinding – Engelstalige AA-conventie Hoeven

    Een weekend van verbinding – Engelstalige AA-conventie Hoeven

    Vorige week was de Engelstalige AA-conventie in Hoeven. Dat was enorm genieten, daar wil ik in dit blog graag wat meer over delen.

    Toen ik bij AA kwam, was ik absoluut geen mensenmens. Misschien was dit juist een van mijn manco’s in mijn verslaving aan alcohol. Ik kwam niet bij AA om vrienden te maken of een netwerk op te bouwen met mensen die aan de drank zaten. Ik paste wel op. En trouwens: bij mij viel het wel mee, ik was geen echte alcoholist in vergelijking met hen. (Daar ben ik trouwens op teruggekomen haha)

    Langzaam maar zeker ben ik tot de ontdekking gekomen dat de verbinding met deze alcoholisten in herstel juist datgene was dat mij nuchter hield. Een aantal fellows die ik inmiddels een jaar of wat ken gingen naar conventies als de ‘North Sea Convention‘ in Oostende. Door hun enthousiasme en ervaringen haken we ook dikwijls aan. Ja, we, want mijn vrouw gaat mee.

    Ontmoeten van fellows

    Doordat ik frequent (online) meetings bezoek is het ontmoeten van fellows niet meer iets statisch. Nu kijk ik uit naar het zien van vrienden. Waardevolle vrienden met wie ik samen de reis van nuchterheid beleef en waar ik niet meer zonder kan óf wil. Door de shares (zo noemen we dat gewoon als iemand iets deelt) leer je de ander kennen. Of anders gezegd: Heel goed kennen. Dat schept een band die enorm vertrouwd voelt.

    Omdat deze conventie samen met Al-Anon leden was georganiseerd was mijn vrouw ook welkom. En het mooie is, doordat andere fellows ook hun partner meenemen kent mijn vrouw deze ‘Al-Anoners’ ook. Al met al voelt het ontmoeten van deze club mensen steeds meer als een reünie en een vertrouwd samenzijn.

    The road of happy destiny

    Het thema ‘The road of happy destiny’ stond centraal deze conventie. In de ochtend en avond waren er twee plenaire bijeenkomsten waarbij een AA en een Al-Anon spreker zijn of haar ervaring, kracht en hoop deelden. Zelf vond ik de verhalen enorm krachtig en rauw. Ik zit ook niet in het programma tegen zweetvoeten of een of andere hobby maar omdat ik een dodelijke ziekte heb. Het is bijzonder mooi om te mogen horen hoe andere lotgenoten of partners van lotgenoten de stappen toepassen op hun situaties.

    Countdown

    Na de plenaire bijeenkomst op zaterdagavond was de ‘countdown’. Hiermee vieren we de nuchterheid van anderen en onszelf. Er wordt hoog begonnen; de langst nuchtere is ruim 40 jaar nuchter. Wanneer je mijlpaal wordt genoemd sluit je aan in de rij die steeds groter wordt tot de zaal leeg is (onder luid applaus ;). Degene die het kortst nuchter is krijgt een Big Book van degene die het langst nuchter is. Heel bijzonder om mee te maken! Zo zie je dat het programma werkt, als je eraan werkt.

    Volgende conventie

    Zaterdag 4 oktober is de volgende AA-conventie waar ik heenga, in Ede. Georganiseerd door AA-Nederland. Meer informatie en de mogelijkheid om je hiervoor op te geven volgt. Ik zie je misschien daar!

    In fellowship,
    Tom

  • Mijn eerste AA meeting – spannend maar een warm bad

    Mijn eerste AA meeting – spannend maar een warm bad

    In het begin van de zomer in 2020 bezocht ik mijn eerste online meeting (ook wel bijeenkomst of vergadering genoemd). Midden in de coronaperiode. Ik bezocht deze meeting zeker niet vrijwillig. Ik had al talloze beloftes gemaakt aan mijn vriendin dat ik toch echt een keer zou kijken. Eerst het excuus gebruiken dat er geen meetings waren door corona (waardoor mijn vriendin me attendeerde op online meetings). “Ow, echt?” Alsof ik verbaasd was en niet beter wist…
    Daarna was ik de online meeting een paar keer ‘vergeten’ tot ik echt een keer inlogde. Ik vond ’t maar wat spannend. Geen idee wat ik moest verwachten, bang om bekenden tegen te komen. Ik had het idee van allemaal oude, witte mannen met verlepte koppen die duidelijk meer problemen hadden dan ik. Het viel toch wel mee met me?

    Ik logde in en werd vriendelijk begroet door een jongeman, wat jonger dan ik. “Hallo Tom, leuk dat je er bent. Ben je nieuw? Volgens mij heb ik je nog niet eerder gezien. “
    “Hoi, ik ben er voor het eerst inderdaad” met m’n hartslag ergens richting de 100.
    “Welkom! Goed dat je er bent.”
    De voorzitter verwelkomde me en ik hoefde alleen maar te luisteren. De eerste stap zou worden behandeld omdat ik nieuw was (zoals gebruikelijk als er een nieuwkomer is). Er werd “Meer over alcoholisme” gelezen, waarna andere lotgenoten (fellows genoemd) hun eigen ervaring deelde hoe het was, wat er gebeurde toen ze bij AA kwamen en hoe het nu met hun gaat.

    Het eerste uur verdwenen er een hele hoop vooroordelen en smolt de weerstand.

    Een paar dingen vielen me op in mijn eerste meeting:

    • Het waren ‘normale’ mensen. Man/vrouw, jong/oud, dik/dun, blank/donker.
    • Ze kwamen naar deze meeting omdat ze een drankprobleem hadden en ik herkende me enorm in hun verhalen en hun strijd die ze geleverd hadden.
    • Ze keken helder uit hun ogen, vol leven en waren gelukkig of zo kwamen ze in ieder geval over.
    • Sommige kwamen al jaren. Waarom? Hadden ze het programma nog niet onder de knie? Vielen ze steeds terug?

    Tegen het einde van mijn eerste meeting kreeg ik even het woord om te vertellen wat ik er van vond en wat me naar de meeting bracht. Ehm…. ik heb een probleem met alcohol. (Ik vond het nog te vroeg om mezelf te bestempelen als ‘alcoholist’, dat was meteen een label.) Maar het voelde wel als een warm bad. Ik zou zeker een keer terugkomen beloofde ik.

    Mijn hoofd tolde toen ik uitgelogd was van de meeting. Ik herkende veel uit de verhalen die ik zojuist gehoord had. De eenzaamheid, het keer op keer beloven om nooit meer te drinken (en dezelfde dag nog drinken), de moedeloosheid. Ik begreep er nog niet veel van maar wist wel dat ik meer wilde weten.