Categorie: Meetings

  • De kracht van herstel – Nederlandse AA-conventie 2025

    De kracht van herstel – Nederlandse AA-conventie 2025

    Afgelopen zaterdag, 4 oktober, was de Nederlandse AA-conventie in Ede. Een dag vol ontmoeting en verbinding, waarbij het thema ‘De kracht van herstel’ als een rode draad door het dagprogramma liep.

    Ik keek er al weken naar uit. De Nederlandstalige AA-conventie. Al is het alleen al om fellows te ontmoeten die ik bijna iedere week online zie, face to face te zien. Het blijft bijzonder dat je een diepe band ontwikkelt met een individu of groep puur omdat je dezelfde ziekte en oplossing hebt. Daaruit kan ik voor mezelf opmaken dat het (hoe ik het ook wend of keer) een spiritueel programma is. Daarmee ontstaat ook een spirituele band met andere gelijkgestemden.

    Aankomst en ochtendprogramma

    Hoewel het programma om 09:30 begon, besloot ik wat eerder te gaan, even acclimatiseren met koffie, en natuurlijk fellows ontmoeten.
    En hoe welkom kan je je voelen als je bij de ingang al opgewacht wordt door een bevriende fella met open armen. Dat voelde direct als een warm ontvangst.

    Badge NL-AA-Conventie
    Badge NL-AA-Conventie 2025

    Het was mijn tweede AA-conventie op de locatie in Ede waardoor ik me minder hoefde te oriënteren dan de eerste keer. Voor de ingang van de foyer stond een tafel met een ‘Big Book’ om wat in te zetten. Tijdens de countdown later op de dag geeft degene met de langste nuchterheid het Big Book aan degene die het kortst nuchter is. Ik vind dat nog steeds een heel mooi gebaar.

    Het BB waar je een tekst in kon schrijven.
    Het Big Book waar je een tekst in kon schrijven. Van de oldtimer naar de nieuwkomer.

    De hele dag waren er in verschillende zalen uiteenlopende meetings. Ik heb een workshop gevolgd over het principe van dienstbaarheid. Heel leuk om in kleine groepen te horen hoe men service doet en hoe lang mensen dat al doen. Service klinkt zo zwaar maar het is gewoon een taakje om te zorgen dat een meeting kan draaien. Het geeft mij extra betrokkenheid bij een meeting én het is gewoon gezellig. En het belangrijkste: Het houdt mij nuchter.

    Een andere meeting die ik gevolgd heb ging over sponsorschap en de meest waardevolle leermomenten daarvan. Een aantal sponsees/sponsors vertelden vanaf het podium hoe het werkte voor hen.

    Countdown en afsluiting

    Aan het einde van de dag, voor de afsluiting, was de traditionele countdown. Altijd weer een indrukwekkend moment. De langst nuchtere alcoholist was maar liefst 55 jaar nuchter, de kortst nuchtere 1 dag. Ontzettend mooi om te zien dat het programma werkt bij zo’n progressieve dodelijke ziekte.

    Aan het einde van de dag heb ik ook een fijn gesprek gehad met een nieuw bestuurslid van AA-Nederland. Erg mooi om te horen dat er achter de schermen veel gedaan wordt om de nog lijdende alcoholist te bereiken en de bestaande meetings te ondersteunen.

    De kracht van herstel voor mij

    Voor mij persoonlijk weerspiegelt de kracht van herstel in mijn dagelijks leven meer dan het eerste glas laten staan. Het is zoveel meer. Het is volop in het leven en in verbinding staan. Het is het AA-programma in al mijn doen en laten toepassen (de twaalfde stap). Dat doe ik door dagelijks de beslissing te nemen om de eerste niet te nemen, meetings bij te wonen waarin we onze ervaring, kracht en hoop delen. Ook service hoort hierbij waarin ik mijn (digitale) hand uitreik aan de nog lijdende alcoholist.

    De volgende conventie is alweer geboekt! Je kunt je al opgeven voor de North Sea Convention in Oostende (België). Deze is van 30 januari t/m 1 februari 2026.

    In fellowship,
    Tom

  • Anoniem – maar niet onzichtbaar

    Anoniem – maar niet onzichtbaar

    Anonimiteit. Voor ik kennismaakte met AA (en andere 12-stappen fellowships) kon ik me er weinig bij voorstellen. Hoe vreemd is het om mensen alleen bij hun voornaam te kennen? Ergens ook wel een veilig idee, vooral in het begin.

    Voor mijn eerste (online) meeting had ik een erg beperkt beeld van Anonieme Alcoholisten. Ik was bang om mensen tegen te komen die mij zouden kennen. Achteraf is het makkelijk zeggen dat die angst nergens voor nodig was maar het was voor mij echt een van de drempels om een keer aan te haken. Hoe opgelucht was ik dat ik geen bekende tegenkwam ;-).

    In mijn vijf jaar in het programma ben ik twee mensen tegengekomen die ik van buiten AA kende. Daarvan (her)kende eentje mij niet eens. En wat dan nog? Ze komen daar omdat ze een alcoholprobleem hebben, net als ik. En hoe moedig is het dat ze deze stap zetten? Helden zijn het. Even laten merken dat het goed is dat ze deze stap hebben gezet, breekt vaak het ijs en stelt mensen op hun gemak.

    Online anoniem

    In veel online meetings wordt er aan mensen gevraagd (even) hun camera aan te zetten. Dat gebeurt niet om iemand voor het blok te zetten of om anonimiteit te doorbreken, maar voor de veiligheid van de groep. Persoonlijk vind ik dat een goede zaak, maar voel je vrij om daar anders over te denken. Bedenk wel: in een fysieke meeting ga je ook niet met een papieren zak over je hoofd zitten.
    Een meeting is een veilige omgeving waar je jezelf kan zijn. Ik hoor wel eens de grap ‘Hier in de meeting zitten de normale mensen, hierbuiten zijn ze knettergek’. Zo voelt het soms inderdaad, om mensen zonder maskers en in hun echte kwetsbaarheid te zien.

    Op deze blog noem ik mezelf ‘Tom’. Mensen buiten het programma hoeven mijn echte identiteit niet te weten. Binnen het fellowship weten mensen wel wie ik ben. Al is het maar door mijn voorbeelden die ik geef en persoonlijke details die ik deel.
    Mijn anonimiteit is vooral naar de buitenwereld toe.

    De twaalfde traditie

    De twaalfde traditie van Anonieme Alcoholisten luidt als volgt:

    Anonimiteit is de geestelijke grondslag van al onze Tradities; deze herinnert ons eraan dat principes voorrang hebben boven persoonlijke belangen.

    Vaak wordt de twaalfde traditie aan het einde van de meeting nog eens genoemd: “De twaalfde traditie luidt: Anonimiteit is de geestelijke grondslag van al onze tradities. Wie je hier ziet en wat je hier hoort, laat het hier blijven en zeg het niet voort.
    Mijn ervaring is dat men zich hier aan houdt. Een geruststellende gedachte.

    In fellowship,
    ‘Tom’ 😉

    PS. Tot 30 september kun je je aanmelden voor de AA-conventie in Ede. Deze vindt 4 oktober plaats in Ede. Ik zie je daar!

  • Meer (online) meetings en kwartjes die vallen

    Meer (online) meetings en kwartjes die vallen

    Na mijn eerste meeting was de eerste, echte spanning eraf. “Je kunt maar één keer je eerste AA-meeting hebben” werd er gezegd en daar hebben ze gelijk in. Die uitspraak werkte drempelverlagend voor de volgende meeting, die ik de volgende avond al volgde. (Iets met mateloosheid waar ik een handje van heb, ik kan makkelijk ergens vol ingaan!)

    Ik zag enkele ‘bekenden’ van de vorige dag en dat hielp me direct om me wat meer op m’n gemak te voelen. De voorzitter opende de meeting en na een korte stilte (voor de nog lijdende alcoholist) werd hoe het werkt voorgelezen. Door de ervaringen (shares) van andere alcoholisten werd het me steeds meer duidelijk dat alcoholisme een ziekte is.

    Een progressieve, ongeneeslijke en dodelijke ziekte,” zoals een oldtimer zei.

    Dat was een groot puzzelstuk dat veel dingen verklaarde toen ik langzaam ging beseffen dat alcoholisme een ziekte was. Ik dacht dat ik geen ruggengraat had want hoe kon het toch iedere keer weer misgaan? Ik beloofde iedere keer niet meer te drinken en m’n leven op de rit te krijgen maar telkens was er vroeg of laat te veel spanning of een excuus om te drinken. Maar in de meetings hoorde en leerde ik dat het niets met mijn oprechtheid te maken had maar ik dronk omdat ik ziek was… een alcoholist.

    Ik bleef naar meetings komen om de nuchtere mensen te horen praten en hoe ze nuchter bleven op een comfortabele manier. Ik begreep het niet helemaal maar ik voelde me welkom en niet eenzaam; deze mensen hadden hetzelfde probleem als ik, de ziekte alcoholisme.

    Inmiddels had ik ook de aanbevolen literatuur besteld, te bestellen op de AA-website.

    • Big Book (Anonieme Alcoholisten)
    • Nuchter Leven (Praktische informatie over hoe om te gaan met situaties in nuchterheid)
    • 12 stappen & 12 tradities – Over de 12 stappen van het AA programma en de 12 tradities binnen AA.

    Ik ben ontzettend blij dat ik de online meetings heb gevonden en ga daar nog steeds heen. Het heeft mijn leven veranderd, zo niet gered. Op de website van aa-nederland.nl staat een overzicht van fysieke (face-to-face) maar ook online meetings.

  • Mijn eerste AA meeting – spannend maar een warm bad

    Mijn eerste AA meeting – spannend maar een warm bad

    In het begin van de zomer in 2020 bezocht ik mijn eerste online meeting (ook wel bijeenkomst of vergadering genoemd). Midden in de coronaperiode. Ik bezocht deze meeting zeker niet vrijwillig. Ik had al talloze beloftes gemaakt aan mijn vriendin dat ik toch echt een keer zou kijken. Eerst het excuus gebruiken dat er geen meetings waren door corona (waardoor mijn vriendin me attendeerde op online meetings). “Ow, echt?” Alsof ik verbaasd was en niet beter wist…
    Daarna was ik de online meeting een paar keer ‘vergeten’ tot ik echt een keer inlogde. Ik vond ’t maar wat spannend. Geen idee wat ik moest verwachten, bang om bekenden tegen te komen. Ik had het idee van allemaal oude, witte mannen met verlepte koppen die duidelijk meer problemen hadden dan ik. Het viel toch wel mee met me?

    Ik logde in en werd vriendelijk begroet door een jongeman, wat jonger dan ik. “Hallo Tom, leuk dat je er bent. Ben je nieuw? Volgens mij heb ik je nog niet eerder gezien. “
    “Hoi, ik ben er voor het eerst inderdaad” met m’n hartslag ergens richting de 100.
    “Welkom! Goed dat je er bent.”
    De voorzitter verwelkomde me en ik hoefde alleen maar te luisteren. De eerste stap zou worden behandeld omdat ik nieuw was (zoals gebruikelijk als er een nieuwkomer is). Er werd “Meer over alcoholisme” gelezen, waarna andere lotgenoten (fellows genoemd) hun eigen ervaring deelde hoe het was, wat er gebeurde toen ze bij AA kwamen en hoe het nu met hun gaat.

    Het eerste uur verdwenen er een hele hoop vooroordelen en smolt de weerstand.

    Een paar dingen vielen me op in mijn eerste meeting:

    • Het waren ‘normale’ mensen. Man/vrouw, jong/oud, dik/dun, blank/donker.
    • Ze kwamen naar deze meeting omdat ze een drankprobleem hadden en ik herkende me enorm in hun verhalen en hun strijd die ze geleverd hadden.
    • Ze keken helder uit hun ogen, vol leven en waren gelukkig of zo kwamen ze in ieder geval over.
    • Sommige kwamen al jaren. Waarom? Hadden ze het programma nog niet onder de knie? Vielen ze steeds terug?

    Tegen het einde van mijn eerste meeting kreeg ik even het woord om te vertellen wat ik er van vond en wat me naar de meeting bracht. Ehm…. ik heb een probleem met alcohol. (Ik vond het nog te vroeg om mezelf te bestempelen als ‘alcoholist’, dat was meteen een label.) Maar het voelde wel als een warm bad. Ik zou zeker een keer terugkomen beloofde ik.

    Mijn hoofd tolde toen ik uitgelogd was van de meeting. Ik herkende veel uit de verhalen die ik zojuist gehoord had. De eenzaamheid, het keer op keer beloven om nooit meer te drinken (en dezelfde dag nog drinken), de moedeloosheid. Ik begreep er nog niet veel van maar wist wel dat ik meer wilde weten.