Ik was laatst met mijn vrouw aan het praten over de blogs: “Ik ben misschien over een tijd uitgeblogd want heb dan alles gezegd“. Ze dacht haast zeker van niet want ik sta volop in het leven. Het is momenteel druk in ons leven en het leven staat nooit stil.
Mijn vrouw en ik verwachten medio oktober een dochtertje. Heel gaaf en bijzonder welkom (en ik vind het ook enorm spannend ;-). In ons huis moet alleen nog wel het een en ander gebeuren qua klussen. Tel daar, naast het reguliere werk, ook nog een cursus bij op, en dan is mijn agenda redelijk gevuld. En dan ben ik ook nog alcoholist. Lekker dan.
Ik heb anders moeten leren omgaan met drukte en een volle agenda. Toen ik nog dronk, was mijn modus operandi voor het onthaasten en ontstressen: drinken. Simpel, eenvoudig. Nu ik niet meer drink, ervaar ik het leven echt anders en vaak intenser. Dat was in het begin echt lastig en dat heb ik af en toe onderschat.
In verbinding blijven
Drie jaar geleden hebben we ons huis gekocht, en in de aanloop naar de koop van het huis was er weinig aan de hand. Het voelde als een “grote-mensen-stap”, maar na de overdracht kwam alles even goed binnen. Ik ervaarde geluidsoverlast en was oververmoeid. M’n hoofd en lichaam gaven heel duidelijk signalen dat het niet meer ging. Dat was een pittige tijd. Mijn ouders en omgeving waren oprecht bezorgd dat ik de rust opnieuw in de drank zocht. Ik was me daar enorm van bewust en wist dat verbinding de sleutel was. Ik ben dankbaar voor mijn sponsor, die suggesties geeft op basis van het programma en zijn ervaring. Rust nemen, in verbinding blijven en geen grote beslissingen nemen vanuit wanhoop of onrust. (Een sponsor is echt goud waard!)
Tegen mijn zin en gevoel in moest ik minimaal drie fellows per dag bellen, dagelijks een (online) meeting volgen en lief zijn voor mezelf. Het was geen leuke tijd, ook niet voor mijn vrouw. Het liefste lag ik zielig in de foetushouding tot het weer oké was. Maar ook deze periode ging voorbij, thank God. Voor alles zijn er minimaal drie oplossingen (dat zegt mijn vader altijd, en gelijk heeft-ie!). Er kwamen wat aanpassingen in het huis, en hoe cliché het klinkt: het is wennen en aanpassen.
Ik blijf leren
Wat ik van deze turbulente periode heb geleerd is dat de sleutel in verbinding ligt. Verbinding met andere mensen, jezelf en God. Juist als het niet goed gaat en ik dat eigenlijk niet wil laten merken. Wie hou ik anders voor de gek en wat heeft het voor zin als ik mezelf zeg dat het goed gaat terwijl dat soms niet zo is? Meetings moet ik ook niet overslaan, hoe aantrekkelijk het soms ook lijkt. Gewoon aanwezig zijn, ik ben niet verplicht om iets te zeggen. Ik kom altijd beter uit een meeting.
Deze lessen mag ik meenemen voor de periode waarin ik nu zit. Ik ben benieuwd hoe alles praktisch uitgaat pakken als ons kleintje geboren is.
In fellowship,
Tom
PS. Sinds vorige week kun je je abonneren op mijn blog. Je ontvangt dan een berichtje als er een nieuwe blog verschijnt!
PPS. Over verbinding gesproken: komend weekend is de Engelstalige conventie in Hoeven. Misschien zie ik je daar!
Geef een reactie